Wandelgroep Zuid zwaar, de Zoolslijters.

Wat doen wij zoal.

De Wandelclub Zuid – voor de wat langere en zwaardere wandelingen op Tenerife- wandelt in de periode oktober tot mei zowel op de dinsdagen als op de vrijdagen. Men zou het leuk vinden als u meewandelt!

Dit is een bezigheid van HC El Teide, een vereniging van Nederlandstaligen in Tenerife.

Er zijn meer activiteiten zoals deze.

Als u meer informate wilt over onze vereniging kan dat natuurlijk ook.

Op deze pagina staat ook veel informatie over tenerife. Bijvoorbeeld over alle plaatsen.

Locaties:  heel verschillend

Vraag informatie.

 

Contact:

De contacten lopen via de koffie ochtend.

Klik op één van de foto´s voor een vergroting.

Na een paar weken wandelen in ruwere streken van het eiland, wilden we toch nog eens tussen de bomen wandelen en trokken we richting Erjos.

De bomen hebben we gezien en in de (laurier)bossen hebben we gelopen maar we hebben niet veel anders gezien... buiten wolken, laaghangende wolken, heel laag hangende wolken. De fleecen waren welkom en het is pas op het laatste dat ook de regenkledij bovengehaald moest worden.

De dag eindigden we in het ons zo bekende restaurant El Patio (de Mama) die ons, zelfs met de nieuwe beperkingen van 50% capaciteit en 4 pers/tafel (binnen), toch 3 tafels kon geven, zonder reservatie....wat ook iets zegt over de pijnlijke toeristische situatie van het eiland.

Daarom ook een warme oproep om de plaatselijke horeca te steunen en eens meer uit eten gaan.

MVG,

Frederic

Vrijdag 26 februari 2021 hebben de Zoolslijters en Kuieraars een gezamenlijke wandeling gemaakt ten voordele van het goede doel : het bewustzijn vergroten voor borstkanker.

Vermits er in deze coronatijden geen grote manifestaties mogelijk zijn, werd gevraagd t-shirts te kopen, er een wandeling mee te maken en een foto te sturen voor hun website. We wandelden van El Medano naar Los Abrigos, een kleine 10 km .

Naar goede gewoonte eindigden we de dag in een restaurant met prachtig uitzicht over de oceaan.

Groetjes van Frederic

Beste allemaal,

Half tien deze morgen trokken we, Tienie-Alwin-Gerard en ik, richting El Tanque om een wandeling te maken vanaf de Mirador via Ruigomez terug naar de Mirador.
De laaghangende wolken verontrustten ons toch een beetje maar maakten de klim naar Ruigomez best aangenamer.
Deze klim, meestal over geasfalteerde weggetjes, passeerde langs mooie huisjes, waar het aangenaam vertoeven moet zijn in de zomer. Maar de heerlijke geur van houtvuren kon de kille vochtigheid toch niet doen vergeten en maakt het minder uitnodigend voor ons, zuiderlingen. 
 
De terugweg via zandpadjes tussen landbouwgronden bracht ons ook langs een prachtig bos dat al aangenaam opgewarmd werd door de doorbrekende zon.
Om de laatste stijle klim over een rotspartij, die enkel op handen en voeten te overbruggen was, te omzeilen, hebben we een nieuw pad uitgezocht.
In, door,en uit een baranco klimmen, bewijst dat het avontuurlijke geen leeftijdsgrens heeft. 
Onder een stralende zon konden we de wandeling afsluiten en nog eens van het mooie panorama genieten vanop de Mirador. 
Na een gezellig etentje in restaurant El Patio @ Santiago del Teide kwamen we vermoeid maar tevreden thuis.
Groetjes van Frederic
 

Beste allemaal, 

Na het afhaken van Etteke (die we het beste toewensen) spraken we (Tienie,Alwin,Jan Rood en ondergetekende) af in het ons alom gekende café in S.del Teide om ons vervolgens via de TF28 en Erjos en El Tanque-Ruigomez naar het vertrekpunt van deze wandeling te begeven.

Na een gestage klim en een  smal, glibberige paadje naast het waterkanaal, eens rechts eens links, kwamen we aan bij het doel van deze dag: Bij 3/4 van de participanten onbekende watervallen.

Toen ik hier in juni was, daalden 2 man onder begeleiding van een gids de watervallen met koorden en in wetsuit. Wij langs de droge maar toch steile daling.

Laat de jeugd de jeugd zijn en risico's nemen, wij gingen gedeeltelijk op onze stappen terug om via een andere route het dorp terug te bereiken. 

Maar hier toch ook met momenten steile, rotsachtige paadjes naar boven en beneden tot we bij  de asfaltweg naar het dorp kwamen. 

Een laatste slok water en een gemakkelijke daling naar het eindpunt om een lekkere maaltijd te nuttigen in resto El Ermita en we kunnen weer eens een mooie dag afsluiten. 

Yrs, Frederic

Beste Allemaal,

Gisteren weer een 'pittige' tot 'zeer pittige' lus-wandeling gemaakt van Erjos, over de antennes terug naar Erjos. Na een onzekere start (zal de auto het doen of op tijd vervangen zijn) in Los Cristianos, kwamen we samen in Santiago del Teide  voor de gebruikelijke koffie en sanitaire stop en waar Vick (dochter van Nicole en op vakantie ) zich bij ons voegde, om dan naar Erjos te rijden.(laatste keer was de bus 30min te laat, waardoor de wandeling ook te laat begon)Er was op Wikiloc een route gevonden die een goede 10km en 463m klim beloofde.Vol goede moed begonnen we er aan,  we hadden de gemiste wandeling van dinsdag in te halen. En die moed hadden we zeker nodig, vooral het eerste anderhalf uur. Een lange, constante en steile klim.Toen kwam de ware aard van de Zoolslijters boven, doorzettingsvermogen .Af en toe moesten we terugkeren omdat de GPS aangaf dat we van onze  geplande route afweken en op een zeker moment werd er besloten toch maar af te wijken. Misschien omdat het pad toen in dalende lijn lag en de geplande route nog verder steeg? Wie weet...In ieder geval, zoals een bekende Nederlandse filosoof zei: "ieder voordeel heb zijn nadeel"Voordeel was dat we in een prachtig bos, in de verkoelende schaduw gewandeld hebben. We konden ons in de Hoge Venen wanen. [voor de niet-belgen= de streek rond Spa (van rood of blauw en ook groen)]Nadeel was dat we steeds verder van de route afweken. Dat kwam vast en zeker door de berg die er tussen lag. Maar of je die langs links of rechts rondloopt, uiteindelijk kom je wel op hetzelfde punt terecht. En dat overkwam ons ook, na een omweg van 2km kwamen we terug op het rechte pad. Daar hielden we onze versterkingspauze en wat rust en onze Zoolslijtersmentaliteit weer boven....alles delen. (onze Nestor was nl. zijn heuptasje met eten en drinken in de auto vergeten. Dat overkomt  zelfs de meest ervaren onder ons maar Alwin had die nacht /ochtend veel kopzorgen gehad en het toch maar überhaupt klaargekregen dat de vervangauto er op tijd was en we deze wandeling konden doen. Waarvoor dank Alwin)Na de eet- en rustpauze vingen we met herwonnen moed het 2de deel aan, we moesten nl. nog meer dan 5km lopen en nog klimmen. Een mooi breed pad bracht ons langs prachtige uitzichten en zelf voor veteranen nieuwe onbekende plekken. Op een bepaald moment kwamen we aan de voet van de Pico la Mesa alwaar we verder links de afdaling naar Erjos moesten aanvangen. Al lachend werd geopperd dat indien iemand zich geroepen voelde naar de top te gaan, hij/zij welkom was.Neemt dat jong Belgisch geweld toch die chalenge aan zeker.De rest van de groep ging verder tot aan de afslag om op die 'moedigste aller Galliërs' te wachten. Vick en Frederic bereikten de top (fotofinish als bewijs😀) en tijdens de afdaling hoorden we al dat de grote beslommeringen bij de rest van de groep voorbij waren.De lach van Tieneke galmde ons tegemoet. Het is spijtig dat Elisabeth op anderhalve km van de finish ten val kwam, door 1 v haar stokken die bleef steken, en haar linkerbeen open haalde (net nu haar rechterbeen genezen was) maar erger op haar kaak/jukbeen/voorhoofd viel. (snel herstel Elisabeth)Uiteindelijk arriveerden we blij en content terug in Erjos.(andere gemoedstoestanden mogen altijd bij de schrijver dezes gemeld worden😀)We hadden geen antwoord gekregen op onze telefonische reservatie voor El Patio in Santiago del Teide. Gelukkig was Jan Rood er met zijn jarenlange ervaring, om ons naar een restaurantje in El Tanque te brengen. Het was zeker de omweg waard om in El Tasca te eten (dank je Jan)Verzadigd vatten we de terugweg aan.
Voor de moedigsten die het hele verslag gelezen hebben: vergeet de statistieken die ik jullie gisteren mondeling gaf.Met de tabel v d statistieken  die ik Whappte  en de staffkaart erbij kan ik  melden dat jullie +- 12,6km gelopen hebben en geen 465m klim hebben ....maar514 meter. PROFICIATIk heb er veel voor over om binnen 10, 15 of 20(zoals het geval is voor Alwin) jaar nog te kunnen wat jullie gisteren en andere wandeldagen gepresteerd hebben. RESPECT daarvoor. MVG

 

Vandaag gingen we op pad met Ton, Jan, Marjo, Frederic, Bernardine en Dave.

 

Om 10u afgesproken in Restaurante Cafetería Tito in Vilaflor.  Na een heerlijk kopje koffie gingen we op pad naar Paisaja Lunar (het maanlandschap). Vooraf hadden we besloten met de auto door te rijden om direct aan de rondwandeling te kunnen beginnen. Na een zeer hobbelige rit over een 4x4 pad van 5km kwamen we aan op de plek van bestemming en begonnen we aan de tocht naar het maanlandschap. Wat een prachtige omgeving en uitzichten. Het weer vandaag was echt perfect voor deze wandeling.

 

Bij het maanlandschap aangekomen besloten we de wandeling via een GPS wandeling iets uit te breiden. Nou dat hebben we geweten, we kwamen al snel uit bij de voet van het maanlandschap zelf, wat prachtig. Ook de wandeling zelf was goed te doen over nog goed begaanbare paden. Via Madre del Agua (een soort camping met vakantie huisje) liepen we de route terug. De route hebben we enigszins kunnen inkorten, zodat we rond 16u weer terug waren bij de auto’s. Al met al een tocht om zeker nog een keer te doen en 1uur eerder te vertrekken om de route geheel te kunnen lopen.

 

Na afloop met zijn allen gegeten in Vilaflor, Restaurant ‘El Refugio de Vilaflor’. Echt een aanrader om een keer te gaan eten...

Bernardine en ik gaan morgen weer terug richting Nederland. Helaas… maar we hopen iedereen volgend jaar weer in goede gezondheid te zien. DeB